मन्द्र _mandra

मन्द्र a. [मन्द् रक् Uṇ.2.13] Low, deep, grave hollow, rumbling (as sound); पयोदमन्द्रध्वनिना धरित्री Ki.16.3;7.22; Me.11; R.6.56.

-2 Ved. Delightful, pleasing, pleasant; एवं ब्रुवाणे वैकुण्ठे भृगुस्तन्मन्द्रया गिरा Bhāg.1.89.13.

-3 Praiseworthy.

-न्द्रः 1 A deep sound, low tone.

-2 A kind of drum.

-3 A kind of elephant; 'भद्रा मन्द्रा मृगाश्चेति विज्ञेयास्त्रिविधा गजाः'; cf. Rām.1.6.25.